.
Algemeen | |
---|---|
Cultuur | Ming-Tze |
Vlag | |
Karakters | 明龟 |
Mythologisch Wezen | Schildpad |
Kleuren | Blauw, Groen |
Territorium | Qundao Qiang (群岛墙) |
Voorouderlijke Schatten | . |
Demografie | |
Rassen | 60% Human, 40% Dwergen |
Aantal | +/- 2.600.000 |
De Ming-Tze is een cultuur in het keizerrijk uit de kustprovincie Qundao Qiang (群岛墙). De Ming-Tze kenmerken zich door xenofobie richting buitenstaanders en leven doorgaans in besloten, ommuurde gemeenschappen. Bezoekers en reizigers worden met argwaan bekeken en niet zelden buiten gehouden.
Ondanks hun xenofobe instelling zijn de Ming-Tze zeer vaardige bouwers, vooral op gebied van bruggen en muren. De Ming-Tze hoofdstad Tong-Shang (同上) word gezien als een van de wonderen van de wereld vanwege de manier van bouwen. Een aantal belangrijke technieken die de Shang-Xi (鳳凰) gebruiken om hun gebouwen neer te zetten vinden hun oorsprong ook bij de Ming-Tze.
Binnen de eigen gemeenschap hebben de Ming-Tze een overlegcultuur waar alle besluiten pas volgen na lang overleg tussen alle betrokkenen. Uitgebreide en complexe compromissen zijn de norm.
Van origine stammen de Ming-Tze af van eilandbewoners. De Ming-Tze cultuur ontstond toen men door nieuwe irrigatie-technieken steeds meer overstapte van visserij naar rijst verbouwen als primaire bron van voedsel. Omdat de eilanden vaak geen grote hoeveelheden landbouwgrond beschikbaar hadden was ruimte een schaarse hulpbron en moesten de eilandbewoners samenwerken om stukken wildernis weg te kappen en plateaus aan te leggen voor het verbouwen van rijst.
Omdat de rijst-plateaus elke winter weggespoeld werden door de regen begon men met de aanleg van stenen plateau's die wel zouden blijven liggen. Dit was een zeer intensief werk dat veel arbeid en geld vereiste. Vanwege de hoge investering was het noodzakelijk deze plateau's te verdedigen tegen buitenstaanders, die elk maar al te graag de stenen plateau's overnamen en zo kwamen de eerste 'eilandmuren' tot stand - muren van kilometers in lengte die een compleet eiland omcirkelde.
Deze muren waren zeer nuttig in het buiten houden van buitenstaanders maar leverde tegelijkertijd serieuze problemen op voor de handel per schip met andere steden. Om dit op te lossen werden enorme bruggen gebouwd tussen de eilanden, met muren aan beide zijden, waardoor transport tussen steden en eilanden in veiligheid mogelijk was. In dezelfde periode verdwenen ook de laatste Ming-Tze schepen.
De Ming-Tze werden uiteindelijk veroverd door het keizerrijk over een periode van honderden jaren in een lange en uitputtende serie belegeringen. Deze oorlog heeft ervoor gezorgt dat de Ming-Tze nog steeds erg negatief tegenover de keizerlijke heerschappij staan en hier en daar zijn er nog steeds verzetsbewegingen actief die aanslagen plegen op vertegenwoordigers. De belangrijkste - de zwarte schildpad - eist jaarlijks tientallen levens.
De architectuur van de Ming-Tze is te herkennen aan het gebruik van dikke, hoge muren en de hoge kwaliteit van het steenwerk. Daarnaast bevat Ming-Tze architectuur altijd een zorgvuldige waterhuishouding met doorgaans stromend water in de meeste kamers.
In tegenstelling tot de Shang-Xi bouwen de Ming-Tze maar relatief weinig grote gebouwen. In plaats daarvan worden meerdere kleine gebouwen verbonden door muren. Zo kan een landhuis bijvoorbeeld meerdere slaapgebouwen bevatten, een voor de ouders, een voor de kinderen en een voor de gasten. Deze zijn dan vaak verbonden via overdekte paden. Aangezien het klimaat warm is, is het niet nodig deze te isoleren.
De stijl is mede het gevolg van de hoge buitenmuren die geen ramen bevatten. Om toch licht in huis te hebben zijn aan minimaal twee kanten ramen naar de binnenplaats nodig waardoor er simpelweg niet zo veel of zo grote kamers mogelijk zijn zonder fors licht verlies.